ยังอยู่บนโลกที่ว่างที่เปล่า
อยู่ในหน้าหนาวแค่เพียงลำพัง
เปิดเพลงเดิมซ้ำๆ อยู่ในวันนั้น ก็คงดี
ยังไม่มีใครมาเติม ยังเป็นคนเดิมที่ใจยังพัง
เปิดวนเป็นพันครั้ง
ฉันกลายเป็นคน ที่ไม่มั่นใจในตัวเอง
และก็เรื่องปัญญาอ่อนฉันยังเก็บเอามาคิด
ถึงแม้รู้ว่าตัวฉันไม่ควรเซ็ง
พยายามจะเข้าใจว่าทุกคนนั้นต้องโต
สูบบุหรี่มองอากาศในตอนเย็น
พรุ่งนี้ฉันก็มีงานที่ต้องโชว์
ยังมีอีกร่างที่ตัวฉันนั้นต้องเป็น
ไม่อยากให้ใครนั้นมาเห็นฉันอีกด้าน
ฉันมีปีศาจอยู่อีกร่าง
นอกจากเพื่อนที่เข้าใจฉันจริงๆ
อยากจะรู้จะมีใครที่เข้าใจฉันอีกบ้าง
มันคงไม่มีเลยสิท่า
คำว่าความรักหลังจากนี้ฉันขีดฆ่า
ฉันกลายเป็นคนที่จีบยาก
ทำงานเสร็จนั่งฟังเพลงแล้วตัวฉันก็ปิดบ้าน
ไม่รู้ทำไมฉันถึงเกลียดการสุงสิง
ฉันรู้สึกว่าโลกของนอกมันวุ่นวาย
ตอนนี้ใจของฉันแข็งเหมือนถุงหิน
นี่หรือมันคือหัวอกของผู้ชาย
ความรู้สึกคนวันนึงมันก็ย่อมเปลี่ยน
จนบางทีฉันไม่อยากจะพูดไร
ไหวหรือไม่ไหวแต่ว่าฉันก็ต้องเสี่ยง
รักแล้วมันเจ็บงั้นตัวฉันขอ Goodbye
ขอให้ทุกวันฉันไม่มีเรื่องทุกข์ใจ
ต่อจากนี้ไปจะไม่แบกความทุกข์ใคร
ขอบคุณตัวเองที่ยังอยู่
ถึงเจอปัญหาหรือว่าเจอความทุกข์ใด
ร่างกายของฉันเริ่มทรุดไป
แต่ว่าฉันนั้นเป็นคนที่ลุกไว
ทุกๆวันฉันมักเหม่ออยู่คนเดียว
คิดอยู่คนเดียวก่อนที่ฉันจะฟุบไป Ah
เพื่อบรรเทาความเศร้าฉันเลยต้องหมดกล๊อก
ภาวนาให้ความเจ็บปวดของฉันมันได้ปลดล็อก
แต่ในความเป็นจริงของฉันดันสี่ล็อกหมด
ความรู้สึกต่างๆของฉันมันก็เลยเข้าโหมดช็อก
ฉันยังสายโหด เป็นผู้ชายโหมดร็อก
ฉันมักจะจัดไปหลายดกหลังจากเวลาหมดจ๊อบ
เข้าร้านเกะฉันกวาดเบียร์หมดล็อก
ฉันโดนคำสาปอะไรไม่รู้เหมือนการที่คุยกับใครก็ตามก็จบที่การกดบล็อก
(สุดท้ายต้องตามปลดบล็อก Isus)
ยังอยู่บนโลกที่ว่างที่เปล่า
อยู่ในหน้าหนาวแค่เพียงลำพัง
เปิดเพลงเดิมซ้ำๆ อยู่ในวันนั้น ก็คงดี
ยังไม่มีใครมาเติม ยังเป็นคนเดิมที่ใจยังพัง
เปิดวนเป็นพันครั้ง
ฉันไม่ค่อยอินกับอะไรเพราะไม่ค่อยมีอารมณ์
เกลียดความรักเลยฉันพูดตามตรง
เธอเคยทิ้งฉันเดือนพฤศจิกายน
และเคยทำฉันบ้าตายในเดือนธันวาคม
วัน Countdown ฉันร้องไห้กลางวง
กลายเป็นคนขี้กลัวไม่ค่อยกล้าสบตาคน
เพราะว่าความรักทำให้ฉันกลายเป็นบ้า
ฉันมีคนไม่เห็นค่ามาตั้งแต่นานนม
ไม่เคยสมหวังในรัก
และสุดท้ายมันก็ไม่มีใครสน
แผ่นดินกว้างใหญ่ไพศาลแต่ฉันมีคำถาม
เหตุใดถึงเจอแต่คนใจขม
ฉันเคยฝันไว้ว่าอยากจะมีวันหวาน
ให้มันสมเหตุกับคนในยุควัยผม
แต่สุดท้ายมันกลายเป็นปัญหา
เหมือนรากไม้พันขาเมื่อก้าวเท้าในไพรสณฑ์
แต่ว่าฉันก็ยังไปไกลออกไป
หวังไว้ว่าจะเจอใครต่อใคร
ฉันใช้ใจต่อใจ ใช้ใจก่อไฟ
สักวันนึงคงเจอใครก่อนตาย
โปรดเถอะความรักให้ฉันเป็นรายต่อไป
ให้หัวใจฉันมันได้กระจายออกไป
ฉันสัญญาจะทำให้ดีที่สุด
และจะไม่มองเรื่องของคนรักเป็นเพียงแค่การผ่อนคลาย
นั่งฟังเพลงตอนที่อยู่ Long Beach
หลายเพลงเพราะที่ฉันเคยลองเปิด
เพลงรักมันเพราะมากโดยเฉพาะตอนจีบ
ฉันเลยอยากจะมีใครคอยพาไปดูคอนเสิร์ต
และทุกคนรู้ว่าฉันไม่ใช่คนดี
อารมณ์ฉันสวิงกันเป็นวงรี
มีเพียงอย่างเดียวที่ทำให้ฉันอารมณ์ดี
บางทีมันอาจไม่ใช่ความรักแต่คงเป็นเสียงดนตรี
ยังอยู่บนโลกที่ว่างที่เปล่า
อยู่ในหน้าหนาวแค่เพียงลำพัง
เปิดเพลงเดิมซ้ำๆ อยู่ในวันนั้น ก็คงดี
ยังไม่มีใครมาเติม ยังเป็นคนเดิมที่ใจยังพัง
เปิดวนเป็นพันครั้ง
ไม่มีเธอโลกมันก็ว่างเปล่า
มีเพียงฉันคนเดียวบนโลกเก่า
มีเพียงแสงรำไร อยู่เป็นเพื่อนฉันไว้ เป็นครั้งคราว
จะมีสักคนบ้างไหม ที่มีฉันในวันนั้น
ยังอยู่บนโลกที่ว่างที่เปล่า
อยู่ในหน้าหนาวแค่เพียงลำพัง
เปิดเพลงเดิมซ้ำๆ อยู่ในวันนั้น ก็คงดี
ฉันติดในวังวน
และมันกำลังจม
มีคนมากมายอยู่เป็นพันคน
แต่ไม่มีใครที่จะจำนน
ฉันก็เลยจำยอม
เขียนความรู้สึกให้เป็นคำกลอน
ถ่ายทอดออกมาให้เป็นทำนอง
จริงๆ ฉันเจ็บแต่ก็ทำฟอร์ม
และฉันอยู่บนโลกที่ว่างที่เปล่า
หน้าหนาวแค่เพียงลำพัง
และวันนี้เธอจะว่างรึเปล่า
รบกวนเธอคิดถึงผมบ้างละกัน
นานแล้วที่ผมไม่ได้ข่าว
ข่าวเธอผมยังไม่กล้าจะฟัง
เธอคงลืมกันไปแล้วใช่เปล่า
เธอคงไม่อยากจะเห็นหน้าสรัล
พอ บอกกับตัวเองว่าตัวผมคงต้องลืม
รสชาติความรัก
ถึงมันจะขมแต่ว่าผมก็ต้องกลืน
ปากบอกว่าไหว
ถึงยืนไม่ไหวแต่ว่าผมก็ต้องยืน
และทุกสิ่งที่ผมเคยได้ให้ไป
แล้วก็รวมถึงหัวใจเอาไปเลยไม่ต้องคืน Yea